အပိုင်း ၁၃

18 1 0
                                    

ဒီနေ့က စနေ နေပူတယ် သူအအေးသောက်ချင်တယ် အအေးသောက်ချင်တာနဲ့ကိုကိုပိုင်ကိုသွားပြေးတွေ့လိုက်သည်။ သူပြေးနေတုန်း အကြော်ရောင်းတဲ့ အဒေါ်ကြီးက လှမ်းမေးလာသည်။
"ဆိုင်းခမ် မင်း ဟိုဆိုင်သွားမလို့လား"

"အေးလေ အဒေါ်ဘာဖြစ်လို့လဲမေးတာ‌လဲ"

"ခရမ်းချဉ်သီးကုန်နေပြီလားလို့"

"အာ...ခရမ်းချဉ်သီးမရောင်းပါဘူး"

"မရောင်းဘူးလား ဒါဆိုရင်ဟိုအကောင်ငါ့ကိုလိမ်သွားတာဘဲ သူပြောတာက ခရမ်းချဉ်သီးရောင်းတယ်တဲ့လေ"

သူ ဒေါသထွက်သွားတယ် ဟိုအကောင်က သူ့ကို တမင်ရန်စသွားတာ ဟူးးးး စိတ်လျှော့ဖို့လိုနေပြီ သူစိတ်လျှော့ဖို့
ကိုကိုပိုင်ကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည် နမ်းပြီးတော့သူနောင်တရသွားသည်။သူ့ဦးလေး က ရှိနေသည် ။

"ဆိုင်းခမ် မင်းတော်တော်ရွနေတယ်ပေါ့ ဆိုင်မှာတောင် လာကမြင်းရဲနေပြီ ဖိုးလုံးမရှိလို့တော်သေးတယ် "

သူ သူ့ဦးလေး ပြန်ပြောလိုက်သည်။
"ဦးလေးကျ လမ်းလယ်ခေါင်းမှာ ဟို...ဟို နှုတ်ခမ်းမိတ်ဆွဲပွဲတွေလုပ်နေပြီးတော့"
သူ သိနေခြင်းက အရိန့်ပြောပြလို့ဖြစ်သည်။
အရိန့်ပြောပြသည်က' ဆိုင်းခမ် ငါလည်း ဟိုညက ယောင်္ကျားလေးနှစ်ယောက်နမ်းနေကြတာကိုတွေ့ခဲ့တာ ငါတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး စိုင်းလည်းတွေ့ခဲ့တာ ဟူးးး ငါမှာဖြင့်လန့်သွားရတာဘဲ ဘယ်သူတွေလဲမသိဘူးနော် အိုးးပြောရင်းနဲ့တောင်ကြက်သီးထလာပြီ'တဲ့။
သူ စဉ်းစားလိုက်သည်။ ရွာမှာ ယောင်္ကျားလေးတွဲတာဆိုလို့ ကျွန်တော်တို့အတွဲရယ် အမ်...သူရအတွဲကအဆင်ပြေမနေဘူးဆိုတော့ အမ်...သူ့ဦးလေးအတွဲဘဲရှိသည်မဟုတ်လား။

တကယ်ကိုရဲတင်းနေကြတာဘဲ

သေချာတာပေါ့ သူ့ဦးလေ သဘောမပေါက်ပါ။

"နှုတ်ခမ်းမိတ်ဆက်ပွဲ?"

"နမ်းနေကြတာကိုပြောတာ"
သူပြောပြီး နောက် လက်ရည်ဖျော်နေသည့် ကိုကိုပိုင်နောက်မှာ သွားပုန်းလိုက်သည်။
သူ့ဦးလေးတော့ လက်ဖက်ရည်သီးပြီး
ချောင်းတွေတဟွတ်ဟွတ်နဲ့ဆိုနေတော့သည်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ ကိုကိုပိုင်Where stories live. Discover now