ရွန္တိတ္ဟိုတယ္Luxury suite၏မွန္နံကို မွီ၍ ရပ္ကာ ေဟာင္ေကာင္မနက္ခင္းအလွတရားတို႔အားဝိုင္တစ္ ခြက္ျဖင့္ခံစားရင္း ၿပဳံးေယာင္သန္းေနသည့္ေရွာင္းက်န႔္ကို ဒီေယဂိုေမးလိုက္သည္။
"စိတ္ေပ်ာ္စရာမ်ားရွိေနလို႔လား..."
ေရွာင္းက်န႔္ႏွစ္လိုဖြယ္တစ္ခ်က္သာၿပဳံးၿပီး သူ႕အေတြးနဲ႕သူႏႈတ္ဆိတ္၍ေနသည္။
ေဟာင္ေကာင္ေျမနဲ႕သူဓာတ္တည့္၍ထင္သည္။
မနက္တိုင္းမဂၤလာမရွိစြာျဖင့္ျမင္မက္ေလ့ရွိသည့္ အိပ္မက္မ်ားကို ထူးျခားစြာ ဒီေန႕မနက္သူျမင္မက္ခဲ့ျခင္းမရွိသည္ေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္နိုးထလာရၿပီး၊ဒီရက္ပိုင္း အၿမဲတမ္းလိုလိုကိုက္ခဲတတ္သည့္ ညာဘက္လက္သန္းလက္ဆစ္သည္လည္း မည္သည့္ေဝဒနာမွမခံစားရသည့္အခါစိတ္ႏွလုံးလြန္စြာခ်မ္းေျမ့ေနျခင္းျဖစ္၏။
"ေဟာင္ေကာင္သားတစ္ေယာက္နဲ႕ယူၿပီး ဒီမွာပဲအေျခခ်လိဳက္ရင္ေကာင္းမလား..."
ေရွာင္းက်န႔္ထံမွ ထိုသို႔စကားမ်ိဳးထြက္လာျခင္းသည္ပထမဦးဆုံးျဖစ္သည္ေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္၏မ်က္ႏွာကို ဒီေယဂိုၾကည့္သည္။ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ေျပာေနမွန္း ခန႔္မွန္း၍မရေသာ္လည္း စေနာက္ၿပီးေျပာသည္ျဖစ္ ေစ၊ အတည္ေျပာသည္ျဖစ္ေစ ဒီေယဂို၏ရင္ထဲေဖာ္မျပနိုင္ေအာင္ တင္းၾကပ္သြားရ၏။
"အသက္သုံးဆယ္ဆိုတာ အရမ္းမငယ္ေတာ့ဘူးေလေနာ္...ငါ့ေဘးမွာ လက္တြဲေဖာ္တစ္ေယာက္ေလာက္ ေတာ့ရွိသင့္ေနၿပီမဟုတ္ဘူးလား..."
မွန္နံရံ၌ထင္ဟပ္ေနသည့္ ဒီေယဂို၏မ်က္ႏွာရိပ္ကိုေရွာင္းက်န႔္ ၾကည့္၍ေမးကာ၊ ဒီေယဂိုႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္၍ ဒီေယဂို၏ပုခုံးတစ္ဖက္ထက္ ဝိုင္ခြက္ မကိုင္ထားသည့္ လက္ကိုတင္လိုက္၏။သူ႕မ်က္ဝန္းမ်ားကို ဒီေယဂိုေရွာင္လႊဲကာမ်က္လႊာခ်ထားသည့္အခါ...
"ဟင္...ဟုတ္တယ္မလားလို႔..."
"က်န႔္ရဲ႕စိတ္၊ က်န႔္ရဲ႕သေဘာပါပဲ...ကြၽန္ေတာ့္မွာတားျမစ္ပိုင္ခြင့္မရွိပါဘူး..."
ဒီေယဂို၏ တိုတိုျပတ္ျပတ္အေျဖမ်ားေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္ ရယ္လိုက္မိၿပီး ဒိီေယဂိုပုခုံးထက္မွသူ႕လက္ကိုျပန္ဖယ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ဘာစကားမွဆက္မဆိုေတာ့ဘဲ အိပ္ရာေဘးသို႔ေလွ်ာက္သြားကာ၊ခႏၶာကိုယ္ထက္မွေရခ်ိဳးဝတ္စုံကိုဖယ္ရွားလိုက္၍၊ ဝတ္ဖို႔ထုတ္ထားသည့္ အဝတ္အစားမ်ားကို ဝတ္ဆင္လိုက္၏။
YOU ARE READING
Ineluctable
Randomရိုးတံနက်နက် စံပယ်တစ်ပွင့်သည် ကေသရာဇာ၏ နှလုံးသားအလယ်ဗဟိုတွင်တည့်တည့်စိုက်၏။ Cover Photo Crd:
