Chapter (27) Arc 2
ဟန်ရွှယ်ရောက်လာပြီ
"သခင်လေးချင်ဟွာက သူမကို လာခေါ်ဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို ပို့လိုက်တာလား....မိန်းကလေးဆူးရဲ့ နောက်ခံက ဘယ်လိုများလဲ?"
"သခင်လေးချင်ဟွာက တပ်မက်စိတ်နဲ့ နာမည်ကြီးတယ်လေ... ဒီကောင်မလေးက အရမ်းလှတာ မတွေ့ဘူးလား နည်းနည်းလောက် စဉ်းစားကြည့်ရင်တောင် ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ သိနိုင်တယ်"
"သခင်လေးချင်ဟွာရဲ့ တန်ဖိုးထားမှုကို ခံရတာက ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမက အောင်မြင်လိမ့်မယ်..."
.....
တုပေါ်က ဆူးယာဆိုတဲ့ မိန်းကလေးကို အထူးတလည် လာရောက်ကြိုဆို နှုတ်ဆက်နေတာကို တွေ့တော့ အားလုံးက မနာလိုဖြစ်သွားကြသည်။
ဒီမိန်းကလေး အကယ်ဒမီကို ဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးနဲ့ ဝင်ခဲ့ပါစေ ချင်ဟွာလိုမျိုး သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ကို ပွေ့ဖက်ထားနိုင်ရင် တောက်ပတဲ့ အနာဂတ်ကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်မှာဖြစ်ပြီး သူမကို ဘယ်သူမှ မထီမဲ့မြင် ပြုရဲကြမည် မဟုတ်တော့။
"စီနီယာတုပေါ်ကို အလုပ်ပိုစေမိပါပြီ...."
ဆူးယာသည် သူမ၏ ရင်တွင်းရှိ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို နှိမ့်ချကာ လက်သီးများကို အမြန်ဆုပ်လိုက်သည်။
"သခင်လေးချင်အတွက် ဒီနည်းနဲ့ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရတာ ကျွန်တော့်အတွက် ဂုဏ်ယူစရာပါပဲ....သခင်မလေးဆူး ဒီဖက်ကိုကြွပါ...."
တုပေါ်က ပြုံးကာ ရှေ့သို့ လှမ်းလိုက်သည်။ လူတိုင်း တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် တလှမ်းချင်း လျှောက်သွားကာ ကျဉ်းမြောင်းသော လူကြားတွင် လျှောက်လာရင်း ဆူးယာသည် သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် မကြုံစဖူး မာနတစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရသည်။
ဝူ.....ဝူ.....ဝူ.....
လေထဲမှာ ပျံနေတဲ့ ငှက်အော်သံကြားတော့ လူပေါင်းများစွာ ရှေ့ကို တိုးလာကာ စိမ်းပြာရောင် လင်းယုန်ငှက် အကောင်ကြီးကြီး တစ်ကောင်က လှည့်ပတ်ပျံနေတာကို မော့ကြည့်လိုက်ကြသည်။
လင်းယုန်၏ ကျောပြင်တွင် အဖြူရောင် ၀တ်စုံ လူငယ်တစ်ဦးသည် နတ်သားရဲ၏ ကျောနောက်တွင် လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်လျက် ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာ ရပ်နေကာ မြင့်မြတ်သော ရောင်ဝါများကိုပါ ထုတ်လွှတ်ထားသည်။
