ඇහි පිල්ලම් යට (TaeKook)

39.

"අයියෝ... අනේ ඔලුව කැරකෙනවා!! අනේ ගිම්හාන් අයියේ.. මෙහෙ වරෙන් මිනිහෝ උබේ බේබි බෝයි වලකජ්ජ ගහන්නද කොහෙද යන්නෙ.. මට වමනෙ යන්න එනවා... අනේ!!"

සහනයා දන්න කෙලි ඔක්කොම දාලා ඔලුව බදාගන දගලද්දි මම සුදු බාප්පාව ඌ ගාවට තල්ලු කලා.. උගේ බේබි බෝයිව අපි බලන්න ඕන්නෑනේ! මනුල අයියා හිනාවෙන්න බැරුව චරිත් අයියගේ පිටිපස්සට වෙලා පිට හපාගන ඉන්නවා. මටත් හිනායන්න එනවා.. මට විතරක් නෙවෙයි වටේ මිනිස්සුන්ටත් හිනා. සේෆ්ටි අයියලටත් හිනා.. තුහින අයියා තව හිනාව හිරකරගන ඉන්න බෑ ඒ නිසා හිනාවෙලා එන්නම් කියල පොඩ්ඩක් එහාට ගියා..

මූට මක් වෙලාද කියලද ඇහුවේ? වෙන මොකුත් නෙවෙයි ඔංචිලි පැදලා.. අපි රාවණා පූල් හොටෙල් එකට ආවා. සහන්ට තිබුන නොසන්සිදෙන ඔංචිලි මේනියාවට කියාපු භාණ්ඩයක් එතන තිබ්බ නිසා අපි ඌව ඕකෙ යැව්වා. අර තඩි ඔංචිල්ලාව.. ඌ විතරක් නෙවෙයි මායි මනුල අයියායිත් ගියා.. චරිත් අයියායි සුදු බාප්පායි තුහින අයියායි එන්න බෑ කිව්වා.. උන්ගේ පුරුශභාවයට ඕවා සෙට් නෑලු. මලවිකාර !!

සහනයාගෙ ආසාව කොච්චරද කියනව නම් මූ හතර පාරක් විතර ඕකෙ ගියා.. අන්තිම සැරේ යද්දි මුගෙ ඇස් දෙකට ඉර එලිය වැටිලා ඇස් නිලංකාර වෙලා වැටෙයි කියල බය හිතිලා එක මගුලක් වෙලා මර ලතෝනි දීලා තමයි බැස්සෙ. දැන් ඔලුව කැරකෙනවලු වමනෙට වගේලු.. එහෙම නොවුනොත් තමයි ඉතින් පුදුමේ..

දැන් පූල් එක ළඟ බිම වාඩිවෙලා ඔලුවත් බදාගන අපේ සායමත් රෙද්ද පල්ලෙන් යවන ගමන් ලතෝනි තියනවා.. මායි මනුල අයියයිත් ශේප් එකේ ඌව අදුරන්නෑ වගේ හොටෙල් එක ඇතුලට ගියා.. චරිත් බුවා නම් උනේ මොකද්ද කියලවත් දන්නැද්ද කොහෙද ඌ එයාර් පොඩ්ස් දෙකක් කනේ ගහගන ෆෝන් එක ඔබනව.. අපි ශේප් එකේ මාරු උනාම අරූගෙ ලතෝනිය අහන්න සුදු බාප්පා විතරක් ඉතුරු උනා.. පව් මොනා උනත් එසේ මෙසේ කරුමයක් නෙවෙයි කරල තියෙන්නෙ..

කොහොමින් කොහොම හරි අපි නාලා කාලා බීලා රිසෝට් එකට එද්දි හොදටම රෑ උනා.. රාවණා පූල් හොටෙල් එක ළඟ සන්සෙට් එක මාර ලස්සනට පේනවා. ඒකත් බලන්න ඕන නිසා අපි හුඟල් හවස් වෙලයි එතනින් එන්න ආවේ..