Sinclair Academy ( Academy Trilogy #1)

Chapter 4: Revenge

Elaina's POV:

Nagising ako na sobrang sakit ng ulo ko.
Nakahiga pala ako sa kama ng clinic.
Francine told me that I'd been unconscious for one day.
Biglang bumukas ang pinto ng clinic at iniluwal nito sina Nicalene at Carmen.
I'm so happy to see them again. Lalo na si Carmen. Tumakbo siya palapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit. She cried and I tap her back to calm her down.

May pumasok naman ulit at sina Aiden, Dylan, Erick at Nathaniel ang iniluwal nito. Na miss kong asarin ang kapatid ko ah!

"Hoy Estevier! Welcome back!" Masayang bati ko sa kanya. "Ikaw ang dapat kong sabihan niyan. At itigil mo na yan. Nakakainis," sabi niya at hindi man lang lumapit sa akin.
Hmph! Di wag!

"Nandito na pala ang bwisit..." Bulong ni Carmen kaya kumunot ang noo ko. Kailan pa siya naging galit dito? May na miss ba ako? Unfair...
"Ate hindi mo pa kaya pumunta para sa training mamayang hapon?" Tanong sa akin ni Carmen.
"Obvious ba?" Pilosopong sagot ng kambal ko. Ano ba ang problema nito.
"Ay hala sino yon? Wala naman sigurong multo dito. Baka guni guni ko lang," Carmen said and the others and I laughed because of them. Anong meron? Bakit nag-aaway sila?

"Just take a rest okay? You can join the class tomorrow," Dylan said and I nodded.
Natulog nalang ako ng lumabas na silang lahat.

Carmen's POV:

We went back to our room and waited for our last teacher to arrive.
When she arrived she wanted us to play a logic game. Boys vs girls. At nakaramdam kami lahat ng competitiveness. Nagsimula ang laro at nagbigay si ma'am Gina ng first question.

"What is the thing that went down but never go up?" She asked at alam ko kaagad ang sagot.
"Rain"/... "Rain"
Halos sabay naming sagot ni Erick pero alam kong may time gap iyon. At ako ang nauna.
"Ma'am! Nauna po si Estefani," ate Nicalene said.
"No! Si Erick ang nauna no!" Pagpupumilit ni kuya Nat.
"Halos magkasabay nga kayong dalawa, Estefani at Xavier pero alam kong mas nauna sayo ng 1.25 seconds," pagkasabi niya non ay nagpalakpak sa saya ang dalawa kong kasama.

" If you are in a room and it didn't have a door or a window. How will you get out?"

Alam ko yon! Natutunan namin yan sa St. Joseph. Sasabihin ko na sana pero naunahan ako ni kuya Dylan na nakangiti na parang wala lang to sa kanya.
"In the doorway, because it didn't have a door," he said at ang boys naman ang nagpalakpak.

Nakakuha ang girls at boys ng tie score na 4. Isang question nalang.

"I won't cry, you will. What am I?" Ma'am Gina asked.
"Ma'am bakit naging riddle na?" Kuya Nat said while scratching the back of his head.
"Sagutin mo nalang," ate Francine said.
"Onion," kuya Aiden said in a serious tone. Bakit ang seseryoso nila? Tanging hindi seryoso ay sina kuya Nat at Dylan.

"Boys- 5 and Girls - 4. The winner is the boys!" Ma'am Gina said. "You can dare the girls since you won the game," she added at napa gasp naman kami ng mga girls. What did she said? Dare? This is not good...

"We want the girls to carry our things when we go to class and even where we go. By partners. Maliban sa partner ni Luis dahil hindi siya kasali sa laro. So ikaw Celestina ang bibitbit ng gamit namin," kuya Aiden said and ate Francine glared at him.
I noticed that they are cute for each other. Both serious.

Our classes ended and I excitedly went outside but someone blocked my way.

"Tabi," Masungit kong tugon.
"Dalhin mo yan," sabi niya at ibinigay sakin bag niya at libro.
"Ayoko! Ikaw magbitbit nito–
Hindi na ako makapagsalita ng nilagyan niya ng tape ang bibig ko.
"Ingay mo," sabi niya at nainis naman ako at tatanggalin ko na sana pero hinawakan niya ang kamay ko. Pinipilit kong makawala sa pagkahawak niya pero ang higpit.