Գնացի դռան մոտ, առանց բացելու հարցրի.
- Ո՞վ ա
- Ըմմ Սոսն ա, էսօր որ Ռաֆի հետ էկել էի ձեր տուն
- Հաա հիշեցի, ինչ ա էղել ուր ա Ռաֆը
- Ռաֆը գործ ուներ ուշոտ կգա, կարա՞մ ներս գամ
- Ճիշտն ասած ինքը արգելել ա ինձ ինչ-որ մեկի ներս թողնեմ, համ էլ ինչ ա պետք ձեզ
- Ուղղակի ձեր տանը բան էի մոռացել
- Լավ հիմա կբացեմ
Դուռը բացեց, թեթև շոր էր վրեն, թևերը լրիվ բաց էր ու կապտուկների մեջ😳💔որ ներս էկա, միանգամից պտտվեց որ գնա, զգացի որ նեղվեց, հետևից ձեն տվի.
- Ինքն ա՞ արե💔
- Ըը չէէ ուղղակի..
- Բա խի ա սենց վարվում քո հետ
- ...
- Հորս արև արա🤦🏻♀️խի բայց
- Չգիտեմ 💔ըը ինձ կներեք շատ անկեղծացա, ինչ էիք մոռացել ասեք օգնեմ գտնենք, քանի չի էկել տեսել թե չէ էլի վատ կլինի իմ համար
- Իրականում ոչ մի բան էլ չէի մոռացել, ուղղակի ուզում էի տեսնեի ոնց ես, հա իդեպ անունդ չասեցիր🤗
- 😳Կարինե
- Շատ սիրուն անուն ունես Կարինե ջան, ուրախ էի ծանոթության համար ❤️
Ձեռքը դրեց ձեռքիս, բայց արագ հետ քաշեցի.
- Էս իմ համարն ա, եթե զգաս օգնությանս կարիքն ունես միանգամից զանգի🤗
- Ըհըը😳 մերսի շատ
- Դե գնամ ես, սուրճն էլ շատ համով էր ❤️
- Անուշ լինի🤗😳
Ճանապարհեցի ու դուռը միանգամից կողպեցի։ Ձեռքերս վառվում էին ուղղակի, որ բռնեց միանգամից սրտիս աշխատանքը արագացավ, ահավոր զգացողություն էր։ Բայց մարդամեկը նենց չի արել որ ինձ լավ զգամ երբևէ, չէ իմ ճակատին գրած ա որ ես մենակ պետք ա տանջվեմ 🤦🏻♀️ բարձրացա սենյակ, պառկեցի բայց չէի կարում քնեի...
Արա էս ինչ էր էս աղջկա վիճակը, կապտուկները 💔🤦🏻♀️Ռաֆո չէի սպասում քեզնից արա, էս ինչ ես դառե դու, էտքան սիրուն, հոգատար ու քաղցր աղջկան ոնց ա տանջում, մի բան պետք ա անեմ, հաստատ տենց չեմ թողի, արա մարդ անսիրտ պտի ըլնի որ չօգնի.. համարս որ տվի ամեն րոպե սպասում էի որ պտի զանգի❤️մի տեսակ սիրտս ա մտե ..
Արդեն գիշերվա հազարն էր, խմած վրես հալ չկար, պատերից բռնվելով էկա մտա տուն, հելա սենյակ, տենամ մադմազելը քնած ա, ասի էթամ կողը պառկեմ, էն էլ նենց վատ էի որ մինչև տեղաշոր չձգի, գետնին ընգա ու քնա..
Առավոտը արթնացա, կողքս նայեցի չկար Ռաֆը, հերթական անգամ լրբերի հետ ա, վայ Տեր Աստված երբ ա էս ամեն ինչը վերջանալու 🤦🏻♀️իջա ներքև անկողնուց, էրկու քայլ արեցի չէի էլ նկատել որ գետնին քնած ա, ընկա վրան🤦🏻♀️
