Kabanata 2

21 8 1
                                    

Pag uwi ko sa bahay ni tita. I didn't see her immediately so instead of facing her, I go to my room she introduced me before I lost.

Ipinagkatiwala ako ni mama at papa kay dahil ito lang ang nagiisang kapatid ni papa. Maagang naulila si mama kaya wala akong masyadong kilala sa mother side ko.

Samantalang kay papa naman ay si ante Riza lang ang nag iisang kapatid niya. Sa edad niyang ito ay wala pa siyang pamilya o anak, baby pa ako nang huling naka punta sa probinsyang ito. Sa Manila ako halos lumaki kasama si mama pero dahil sa pag aaway nila madalas sa trabaho ni papa. Nagpasyang isama ni papa si mama sa abroad, now they trust tita Riza that's why I'm here.

This will be my life from now until I graduated. All I need to do is be good and behave

Although I wasn't into tita. I know she cares with me and she want the best on me

"bat ngayon kalang Becca? San ka galing na bata ka?" she question me this morning

Tinignan ko siya bago tumuloy sa cr para mag hilamos. I know kasalanan ko naman dahil umalis ako ng di nag papaalam.

"what did your parents will think of me after you left huh? Hindi kaba nag iisip? Kadarating mo palang pero ano ang ginagawa mo?" litanya niya sa hapag kainan habang kumakain ako

"tayo nalang dalawa ang nandito kaya sana naman makinig ka sakin!"

I don't really want to argue in front of food, it's not formal.

"Nag pahangin lang po ako sa labas tita. Wala po akong ginagawang masama" I assured to her

"siguraduhin mo lang Becca..." it sounds like memorandum before I eat normally

Hindi na nagsalita pa si tita pagkatapos kaya na enjoy ko naman ang pagkain ko.

Pagkatapos ay sunod kong nilinis ang kwarto at naglagay nadin ang Iba pang design, which looks more aesthetic

"hayyy this is so tedious" I sit on the edge of my bed

I have no plans for today. I have literally no one, tita Riza is always in town then come back before the sunset

My wifi naman dito pero I don't know why I'm so bored! Ayoko namang tawagan sila mama't papa dahil malamang ay busy sila sa trabaho. If I know that I'll get alone sana sumama nalang ako kay tita sa bayan

Nag isip ako ng pagkakaabalahan ngunit maayos naman lahat ng gamit. Lumabas ako, it's really a probinsya vibe

Kaunti lang ang mga tao sa labas at sobrang tahimik unlike sa iba. Marami ding ibat ibang klaseng hayop like manok, pato, baboy, baka, aso etc.

"Good morning po sainyo" I greet to those people looking at me, they smiled back to me

I was wearing a thin gray short and baby blue t shirt, it's my usual pambahay

"Ikaw yung pamangkin ni ante Riza diba?" a girl in front of me

"Oo, bakit?"

"Ang ganda mo naman. Artistahin sana all" tinapik tapik ako habang tumatawa kaya lumayo ako ng kaunti sakanya. It hurts, I guess she's scourging me

"ahh salamat. My name is Becca, ikaw?"

"Faith. Mag kapit bahay lang tayo, doon ang bahay namin" itinuro niya ang katabing bahay na gawa sa bato pero kahoy ang pintuan

"Mabangit ni mama na darating daw yung pamangkin ni ante Riza kaya gusto kitang makita kasi magkasing edad lang daw tayo at balak mo daw mag pa enroll sa school namin" kwento ni faith

"Oo, dito nadaw kasi ako mag aaral" dagdag ko

"Mabuti naman" She smiled friendly. I smiled too

Naka short lang din siya sa pangbaba ngunit medyo madumi ang pang itaas dahil sa uling

"Faith yung niluluto mo! Sunog na!" Sigaw ng isang babae, hula ko ay nanay niya

Bakas naman sa mukha ni faith ang pagka taranta kaya mabilis itong tumakbo papunta sa bahay nila at iniwan ako doong mag isa.

Hanggang sa matagpuan ko ang sarili kong naglalakad sa manggahan, kung saan ako na punta kahapon. Hindi ko maiwasang mangamba dahil sa sinabi sakin nang lalaking iyon tungkol sa lugar na ito.

"mike....uhmm ugh sarap" ungol ng babae sunod ang tunog ng katawan nilang nag iisa. Tumaas ang balahibo ko sa narinig

"ughhh! Sh*t..." mura ng lalaki hanggang sa pa lakas ng pa lakas ang tunog nito sabay ungol ng babae

Hinanap ko ang tunog na iyon. Tinakpan ko ang magkabilang tenga dahil hindi ko makayanang marinig pa ito.

Sa halip ay mabilis ang naglakad aalis hanggang sa tinakbo kona sa takot na mahuli ako. How can they be able to do that? It's so gross!

Bumagal ang takbo ko ng makita ang iilang tao na nasa silong ng mangga, mga babae at lalaki. Siguro ang mga magsasaka na nagpapahinga. Ang ilan dito ay kaedadan ko lang, napalingon sila saakin na nagtataka. Pilit kong kinalma ang pag hinga ko matapos makita ang lalaking nakausap ko kahapon.

He looks like a mad. Masama ang tingin nito saakin, para bang may ginawa akong masama kahit wala naman. Sunod ay tumayo siya sa kinauupuan niya, agad itong umalis. Narinig kong tinawag ito ng katabi niyang babae kanina atsaka sinundan. Hindi ko na alam kung saan sila nagtungo

Your PromisedWhere stories live. Discover now