Sixteenth day with Vienn

Chapter Three, Bookstore

Books have become the key to my escape.

"You're late, Ms. Wainwright." Bungad sa akin ng malamig na propesora nang makapasok ako sa room. I looked at her confusedly before looking at my wrist watch, I'm only a minute late?

"Pardon me ma'am? I am only a minute late." Naguguluhang sagot ko sakaniya na ikinasama lalo ng tingin niya sa akin, narinig ko naman ang mga bulungan ng mga kaklase ko kaya napasulyap ako sa kanila.

"I don't want irresponsible people in my class, I want someone-" Sumulyap ito sa isang direction na agad ko namang sinundan bago niya ako inirapan "Who's responsible enough to get here on time or early."

Napabuntong hiningi nalang ako ng malalim at nanghingi nang paumanhi sa propesora bago umupo sa tabi ni Art.

" I don't want to see anyone even a millisecond late in my class, hindi kasama sa paycheck ko ang paghihintay sainyong pumasok." Malabig na sabi nito bago sinimulan ang klase.

"You okay?" tanong ng katabi ko, mahina lang akong tumango habang nakikinag sa babaeng pinagalitan ako kanina.

She looked like she was in a bad mood, napapansin kong lagi nalang nakakunot ang nuo nito.

"You guys listened to me well right? If not then have fun having trouble answering my quiz, get a ¼ sheet of paper and number it 1 to 20, now." Mahinang nagreklamo naman ang mga kaklase ko pero agad naman nilang sinunod ang sabi niya.

"Bakit parang kasalanan nating bad trip si prof ngayon!?"

"Sana madapa yung may gawa nito."

"Bro, huwag kang magtakip ng papel ha? Kawawa ako kung gano'n."

"Kawawa tayo pareho kung mangongopya ka, tanga! Hindi ako nakinig, kita mong naglalaro lang ako ng subway surfers."

"Tangina mo talaga, paano lalago ang ekonomiya ng Pilipinas kung pareho tayong bagsak!?"

Hindi ko alam kung maawa ba ako o matatawa dahil sa naririnig kong bulungan nila. Sasakalin ko talaga ang nang badtrip sakaniya dahil pati kami nadadamay sa init ng ulo niya.

"Does anyone have any concerns?" Malamig na tanong nito na ikinalunok ng mga kaklase ko dahil sa takot, nakakatakot aura niya ngayon, feel ko mangangain na siya kahit anong oras.

"None? Good, number one."

"Oh, ba't parang pinagbagsakan ka ng langit at lupa?" Dex asked nang makita niya akong nakasimangot while resting my chin on the back of my palm. I just stared at him emotionless and rolled my eyes, napatingin naman ako sa katabi ko na biglang tumawa.

"Don't mind her, she's just pissed because of Prof. Sinclair, she wasn't in a good mood and tortured us for the whole class because of it." Sabi ni Art habang umiiling. Ano ba kase problema ng babaeng yun at dinamay niya pa kami.

"Oh come on, can you believe it? She got angry at me because I was a minute late! Yes just a minute!" Naiirita kong sabi habang padabog na sinisipa yung hangin sa ilalim ng table.

Natawa lang si Dex sa akin at kinurot ang pisngi ko "Cheer up bunso, huwag mo nalang isipin." He smiled at me but I just pouted at him na ikinailang niya. He went to the counter and ordered something, pagbalik nito ay parang lumiwanag ang buong mundo ko habang tinitignan ang nakalagay sa hawak na tray nito, mango float saka cookies and cream na milktea.

He smiled at nilapag yung inorder niya, he ordered for himself at sala para sa dalawang babae, at para rin sa akin. Agad niya namang binigay yung kanina ko pa tinitignan habang mahinang tumatawa bago niya binigay yung para kay Art at itinabi yung para kay Leigh kase wala pa siya rito.